Oh, nie jestem kobietą. Mam penisa, chcesz zobaczyć?

Imię i nazwisko: Nickolas Rodenberg

Wiek: 20lat

Zawód: Model

Mieszka w okazałym domu na obrzeżach Miami, razem z chłopakiem, Drake’m van Holmem.

Urodzony w jakże pasjonujący dzień pierwszego kwietnia, roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego drugiego, już w trzecim miesiącu swojego życia musiał opuścić rodzinny dom, z racji tego, że jego szanowni rodziciele nie czuli się w obowiązku dalej wychowywać tego wrzeszczącego problemu.

  Oboje rodziców mieli raczej ciemne zarówno oczy, jak i włosy, więc zdziwieniem był prawie białowłosy chłopiec o nienaturalnie jasnej cerze. Tylko oczy i usteczka malca były w odcieniu delikatnego różu.

Alex i Mandy uznali, że są za młodzi, że nie chcą dziecka, a na pewno nie takiego. Bo albinizm swojego synka traktowali jak jakąś wadę, jak jakiś błąd. A to przecież nie była jego wina.

  Tak więc oddali go do sierocińca w Edynburgu nawet nie nadając imienia; chłopiec otrzymał je od jednej z opiekunek. Mały Nickolas rósł i rósł, stając się coraz słodszy i bardziej uroczy. Już wtedy było wiadomo, że ma niezwykły typ urody, trochę nawet bardziej pasujący do dziewczynki, a nie chłopca.

 Nigdy nikomu nie sprawiał kłopotów, był raczej jednym z tych spokojnych dzieci, które zazwyczaj obserwują nie zadając żadnych pytań. Rzadko pokazywał obcym ludziom swoje jakiekolwiek uczucia, już we wczesnym dzieciństwie nauczył się nosić przeróżne maski, a to właśnie dlatego, że nawet nie miał szansy poznać swojej rodziny i wychowywali go obcy ludzie. Mieszkał w pokoju sam, z nikim się nie trzymał, nie miał najlepszego przyjaciela, jak chłopcy w jego wieku. Był typem samotnika i po pewnym  czasie zaczęło mu to przeszkadzać.

  W wieku trzynastu lat, gdy był już jednym z najładniejszych chłopców w całym sierocińcu, postanowił w jakikolwiek zostać zauważanym i akceptowanym  przez rówieśników. Dlatego skierował się do pokoju Drake’a van Holma, który oczywiście nie był sam.

Chłopiec cierpliwie poczekał, w tym czasie tłumacząc sobie, że to nie będzie bolało, że wszyscy to robią, więc dlaczego nie on?

Tłumaczenia nic nie dały, bolało jak cholera, bo miejsce, które sobie wybrał, było bardzo mocno unerwione i miało wyjątkowo cienką skórę. Ale opłacało się, bo delikatna gałązka wiśni japońskiej na kostce prezentowała się wyjątkowo dobrze.

I stało się to, czego chciał. Wreszcie został zauważony, bo w końcu jaki trzynastolatek robi sobie tatuaż?

  Od tego momentu zaczął się przyjaźnić z Jinxem, który cztery lata od niego starszy, zawsze stawał po jego stronie i bronił go przed docinkami ze strony innych. Nick bardzo to doceniał, zwłaszcza, że Drake był jego jedynym przyjacielem w sierocińcu, który nie uważał, że Rodenberg jest dziwny, chociażby przez swój nietypowy wygląd.

Szkocja to z reguły deszczowy, ponury kraj o tak samo ponurych mieszkańcach, więc Nick się niczym nie wyróżniał. Często bywał ponury, a rozśmieszyć pomogła tylko reakcja van Holma na widok kota, którego Nickolas sobie przywłaszczył. To kichanie, marszczenie nosa i przeklinanie wszystkiego na czym świat stoi zawsze poprawiało mu humor. A Napoleon naprawdę bardzo lubił Drake’a męczyć swoją obecność i nader często ładował mu się na kolanach wbrew protestom samego zainteresowanego.

  Długo musiał czekać, aż przyjaźn z van Holmem zmieni się w coś głębszego, bo ten cały czas twierdził, że tu chodzi tylko o seks, nie uczucia. Ale po skończeniu osiemnastki i opuszczeniu bidula otrzymał propozycję zamieszkania razem z nim. A to przecież coś znaczyło, nie? No właśnie. Ale Nickolasowi nie spodobało się małe mieszkanie na poddaszu, więc ze swoich pieniędzy zarobionych na sesjach, pokazach kupił duży dom i został współwłaścicielem salonu tatuażu, co bardzo denerwuje Jinxa i jego pragnienie niezależności. O to też często się kłócą.

   Długie prawie do pasa, bardzo jasne i proste włosy są jednym z największych atutów chłopaka. Na drugim miejscu jest jego twarz, o delikatnych, nietypowych rysach, bladej skórze opinającej wyraźnie zarysowane kości policzkowe. Niżej jest zgrabny, prosty nos, pod nim bladoróżowe, kuszące usta, które często oblizuje, nieświadomie kusząco. Jak to na modela przystało jest dość wysoki, bo ma metr osiemdziesiąt trzy. Jest szczupły, a wręcz chudy, przez te wszystkie przesadne diety, ma zgrabne dłonie o długich palcach. Ubiera się pociągająco, seksownie, by zwrócić na siebie uwagę. Lubi podkreślać swoje ciało ubraniami.

  Jest niebotycznie uparty, chłodny tylko dla obcych, ukrywający swoje prawdziwe uczucia pod maską obojętności. Zawsze stawia na swoim, zawsze osiąga wyznaczony sobie cel, bo jest bardzo pracowity. W samotności, lub w obecności najbliższych ukazuje się jego wrażliwa strona, widać, że łatwo go zranić i stracić jego zaufanie. 

[ Dzień dobry, cześć i czołem, Witamy serdecznie, nie gryziemy, chociaż nie lubimy zaczynać. Na zdjęciach zacny Andriej Pejic. Powiązania jak najbardziej. ]